میترا یاراحمدی؛ حمداله سجاسی قیداری
دوره 4، شماره 12 ، شهریور 1402، ، صفحه 1-24
چکیده
ارتقاء و توسعه کیفیت زندگی روستاییان به عنوان عاملی در جهت افزایش رفاه، کاهش نابرابری های روستا - شهری و دستیابی به توسعه پایدار روستایی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. این درحالی است که تحریمهای اقتصادی ابعاد مختلف زندگی مردم ایران از جمله روستاییان را تحت تاثیر قرار داده است. لذا پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر تحریم های اقتصادی (سال ...
بیشتر
ارتقاء و توسعه کیفیت زندگی روستاییان به عنوان عاملی در جهت افزایش رفاه، کاهش نابرابری های روستا - شهری و دستیابی به توسعه پایدار روستایی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. این درحالی است که تحریمهای اقتصادی ابعاد مختلف زندگی مردم ایران از جمله روستاییان را تحت تاثیر قرار داده است. لذا پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر تحریم های اقتصادی (سال های 1397 تا 1399) بر کیفیت زندگی روستاییان شهرستان کاشمر انجام پذیرفته است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، از نوع پژوهشهای کمی، از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از جهت روش، در زمره تحقیقات توصیفی- تحلیلی به شمار میآید. اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش با بهره گیری از مطالعات اسنادی و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (951/0) محاسبه شد. جامعه آماری پژوهش شامل روستاییان ساکن در 13 روستای، بخش مرکزی شهرستان کاشمر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران و سطح خطای 05/0، تعداد 369 خانوار به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شده است. یافتههای پژوهش با توجه به سطح معناداری 00/0 کلیه شاخص ها در آزمون T تک نمونهای، بیانگر آن است که تحریم های اقتصادی تاثیرات قابل توجهی بر ابعاد عینی و ذهنی کیفیت زندگی روستاییان برجای گذاشته است. همچنین مقادیر میانگین ها نشان می دهد که به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر تحریم ها در بعد ذهنی مربوط به شاخص های امید به آینده (02/4) و رضایت از زندگی (81/3) و در بعد عینی بیشترین تاثیر بر توانایی پس انداز (43/4) و قدرت خرید (39/4) روستاییان و کمترین تاثیر بر شاخص بهداشت و سلامت (78/3) می باشد. همچنین نتایج حاصل از مدل شاخص انتخاب ارجحیت( psi)، با توجه به امتیاز نهایی به ترتیب روستای تربقان(095/3) و جردوی(416/2)، بیشترین و کمترین میزان تاثیر را از تحریم های اقتصاد ی پذیرفته است.
حامد قادرمرزی؛ پروانه محمدی؛ رامین محمدی؛ اسماعیل سالاروند
دوره 4، شماره 11 ، خرداد 1402، ، صفحه 85-101
چکیده
شاخصهای تعیین کنندهی پیشرفت یک اجتماع، کیفیت زندگی است که در برگیرنده مهمترین عواملی است که بیانگر چگونگی زیستن افراد در یک جامعه و رفاه شخصی افراد است. بهبود کیفیت زندگی در هر جامعهای، یکی از مهمترین اهداف سیاستهای عمومی آن جامعه است. قرنها است که مردم به دنبال زندگی خوب بودهاند و انسانها پیوسته برای ...
بیشتر
شاخصهای تعیین کنندهی پیشرفت یک اجتماع، کیفیت زندگی است که در برگیرنده مهمترین عواملی است که بیانگر چگونگی زیستن افراد در یک جامعه و رفاه شخصی افراد است. بهبود کیفیت زندگی در هر جامعهای، یکی از مهمترین اهداف سیاستهای عمومی آن جامعه است. قرنها است که مردم به دنبال زندگی خوب بودهاند و انسانها پیوسته برای بهبود شرایط زیست خود، کوشیدهاند تا از استعدادها و توانمندیهای محیطزیست خود، به بهترین نحو بهره ببرند. اما مسئله اصلی این است که: زندگی مطلوب چیست؟ پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که روستاهای شهرستان دهگلان تا چه اندازه از شاخصهای کیفیت زندگی مطلوب برخوردار هستند؟ به منظور ارزیابی کیفیت زندگی در این پژوهش از شاخصهای بعد عینی (44 گویه در4 مقوله اقتصادی، اجتماعی، زیربنایی و سیاستگذاری (کشاورزی و عمران روستایی) و بعد ذهنی (23 گویه، در 6 قلمرو آموزش، سلامت و امنیت، اجتماعی، اوقات فراغت، محیط مسکونی، شغل و درآمد) بهره گرفته شد. هر یک از شاخصهای تحقیق در دو بعد مورد بررسی پس از اعمال وزن نهایی با استفاده از روش تقریبی میانگین حسابی وزندار شدند و با استفاده از روش ویکورتلفیق شدند. نتایج نشان داد که در بعد عینی کیفیت زندگی از دیدگاه جامعه محلی، شاخصهای مربوط به مؤلفههای زیربنایی و سیاستگذاری ـ برنامهریزی از اهمیت بالاتری برخوردارند. همچنین بررسی شاخصهای بعد ذهنی توسعه از دیدگاه مردم محلی نیز نشان داد که شاخصهای مربوط به مؤلفه سلامت، امنیت، درآمد و شغل از اهمیت بیشتری برخوردارند.
محسن احدنژاد روشتی؛ علی مرادی
دوره 3، شماره 9 ، آذر 1401، ، صفحه 97-114
چکیده
کیفیت زندگی به دلیل گسترش روند صنعتی شدن و پیشرفت فناوری مورد غفلت قرار گرفت. لذا، در پژوهش حاضر به ارزیابی تطبیقی کیفیت زندگی در محلات شهری و تأثیر ایجاد شهرکهای صنعتی بر روی آن در شهر دندی پرداخته است. پژوهش از نوع کاربردی و به روش، توصیفی-تحلیلی میباشد. جمعآوری دادهها با استفاده از روشهای کتابخانهای میدانی انجامگرفت. ...
بیشتر
کیفیت زندگی به دلیل گسترش روند صنعتی شدن و پیشرفت فناوری مورد غفلت قرار گرفت. لذا، در پژوهش حاضر به ارزیابی تطبیقی کیفیت زندگی در محلات شهری و تأثیر ایجاد شهرکهای صنعتی بر روی آن در شهر دندی پرداخته است. پژوهش از نوع کاربردی و به روش، توصیفی-تحلیلی میباشد. جمعآوری دادهها با استفاده از روشهای کتابخانهای میدانی انجامگرفت. جامعه آماری بالغبر 1018 خانوار و حجم نمونه 279 بوده است. برای تجزیهوتحلیل از روشهای آماری ویلکاکسون و کروسکال والیس استفاده شد. نتایج تحقیق حاصل از آزمون ویلکاکسون نشان میدهد که شهرکهای صنعتی بر روی شاخصهای کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، دسترسی و شاخص (زیرساختها، تأسیسات و حملونقل) کیفیت زندگی، تأثیر مثبت داشته و تنها بر روی شاخص زیستمحیطی کیفیت زندگی، تأثیر منفی گذاشته است. در بین شاخصهای کیفیت زندگی برای همه محلات، شاخص اجتماعی بیشترین شدت تفاوت بین دو دوره را دارد. آماره z شاخص اجتماعی برای کل محلات شهر004/14- به دست آمد و کمترین شدت تفاوت بین دو دوره قبل و بعد از تأسیس شهرکهای صنعتی مربوط به شاخص کالبدی است. آماره z شاخص کالبدی بین دو دوره قبل و بعد از احداث شهرکهای صنعتی 994/9- میباشد. نتایج حاصل از مجموع شاخصهای کیفیت زندگی در سطح محلات شهر دندی نشان میدهد که محله فردوس وضعیت بسیار خوبی دارد و محله کالسیمین از لحاظ کیفیت زندگی در وضعیت خوبی قرار دارد. محلات قدیم پایین و امیرالمؤمنین از لحاظ کیفیت زندگی در وضعیت ضعیفی و محلات ادارات و قدیم پایین از لحاظ کیفیت زندگی در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارند.
محسن کلانتری؛ سعید نجفی
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1399، ، صفحه 50-67
چکیده
یکی از شاخصه های مهم حیات اجتماعی سالم در هر جامعه ای وجود میزان قابل قبولی از امنیت در آن برای کلیه شهروندان است. هدف اصلی تحقیق، ارتباط بین رضایت از کیفیت زندگی و احساس امنیت در محلات اصطلاحاً با برنامه و مسئلهدار شهر زنجان است. نوع و روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است و آن بررسی تأثیر احساس امنیت عمومی بر کیفیت زندگی در محلات ...
بیشتر
یکی از شاخصه های مهم حیات اجتماعی سالم در هر جامعه ای وجود میزان قابل قبولی از امنیت در آن برای کلیه شهروندان است. هدف اصلی تحقیق، ارتباط بین رضایت از کیفیت زندگی و احساس امنیت در محلات اصطلاحاً با برنامه و مسئلهدار شهر زنجان است. نوع و روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است و آن بررسی تأثیر احساس امنیت عمومی بر کیفیت زندگی در محلات شهری و نیز به لحاظ روش، مبتنی بر روش های پیمایشی (میدانی) و اسنادی است. جهت تعیین اهمیت معیارهای کیفیت زندگی از مدل تصمیمگیری ای. اچ. پی استفاده گردید. همچنین تحلیل و استنتاج داده های جمعآوریشده باتوجهبه نوع داده ها در نرمافزار Spss مورد تحلیل قرار گرفته و سپس در نرمافزار سیستم اطلاعات جغرافیایی نقشههای موضوعی تهیه گردید. یافتهها نشان داد که ارتباط مستقیمی بین کیفیت زندگی و امنیت ناشی از آن در هر دو محلات وجود دارد. در محله کارمندان شاخصهای کلاس تراکم، قدمت ابنیه، نوع نمای بنا و رضایت از وضعیت دفع زباله به ترتیب3/80 ،3/45، 3/17 و 3/85 بیشتر از حد متوسط میانگین بوده درحالیکه در محله اسلامآباد میانگین شاخصهای نظام تفکیک، تعداد طبقات و نوع اسکلت بنا به ترتیب با 1/26، 1/18 و 1/30 کمتر از متوسط میانگین حاصل شده است. در هر دو محله تنها شاخص رضایت از وضعیت دفع زباله تفاوت معناداری را با میانگین متوسط نشان نمی دهد، و بیشترین میزان تفاوت در هر دو محله در ارتباط با شاخص نظام تفکیک بوده است؛ بنابراین کسانی که دارای کیفیت زندگی بالایی بودهاند؛ احساس امنیت بیشتری نسبت به کسانی که در سطح نازلی از شاخص ها بودهاند؛ داشتهاند. این میزان در محله کارمندان با 3/48 نسبت به محله اسلامآباد با 3/47 بیشتر بوده است. علیرغم تفاوت چشمگیر کیفیت زندگی متفاوت دو محله، به نظر میرسد امنیت ساکنان سکونتگاه های مسئلهدار به معیارهای کیفیت زندگی وابستگی چندانی نداشته باشد.