حسین فراهانی؛ جمشید عینالی؛ مهری جهانسوزی
دوره 2، شماره 3 ، خرداد 1400، ، صفحه 33-48
چکیده
مسکن کوچکترین شکل تجسّم کالبدی استکه مهمترین معیار رضایتمندی از آن در استحکام بنا نمود مییابد. نیاز روستاها به مسکن مناسب سبب اجرای اقدامات از سوی ارگان های دولتی مرتبط از جمله بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در قالب اجرای طرح مقاوم سازی مسکن روستایی طی چند دهه بعد از انقلاب شده است. مقاوم سازی، اثرات گسترده ای در مساکن ...
بیشتر
مسکن کوچکترین شکل تجسّم کالبدی استکه مهمترین معیار رضایتمندی از آن در استحکام بنا نمود مییابد. نیاز روستاها به مسکن مناسب سبب اجرای اقدامات از سوی ارگان های دولتی مرتبط از جمله بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در قالب اجرای طرح مقاوم سازی مسکن روستایی طی چند دهه بعد از انقلاب شده است. مقاوم سازی، اثرات گسترده ای در مساکن روستایی داشته است. پژوهش حاضر به دنبال تعیین پیامد این برنامه ها بر زندگی روستاییان و کیفیت کالبدی سکونتگاه های روستایی است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. در راستایگردآوری اطّلاعات از روش های کتابخانه ای (فیش برداری) و میدانی (پرسشنامه و مشاهده) بهره برده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل اطّلاعات از روش های آمار توصیفی و استنباطی (t تک نمونه ای، ویلکاکسون و پیرسون) به کار گرفته شده است. دهستان مورد مطالعه مشتمل بر 44 روستا میباشد که از این تعداد 15 روستا به عنوان نمونه انتخاب گردید. تعداد نمونه لازم جهت تکمیل پرسشنامه با استفاده از فرمول اصلاح شده کوکران 150 خانوار تعیین و پرسشنامهها به صورت نمونهگیری سهمیهای در سطح روستاهای دهستان توزیع شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین مقاومسازی مساکن روستایی و پایداری کالبدی در منطقه ی مورد مطالعه رابطه معناداری با سطح اطمینان 99 درصد به میزان0/277 و کیفیت مسکن با 0/262 وجود دارد و علاوه بر این نتایج تحلیل گذشتهنگر مبین تفاوت کاملاً معنادار در دوره قبل و بعد از مقاومسازی در بهبود کیفیّت مسکن و پایداری کالبدی در منطقه ی مورد مطالعه مشاهده شده است. مقاوم سازی مسکن روستایی ضمن افزایش مقاومت بنا و کاهش آسیبپذیری آن در برابر مخاطرات طبیعی؛ بهبود کیفیّت کالبدی در سطح روستاهای محدوده ی مورد مطالعه را در پی داشته است.
احمد پوراحمد؛ ابراهیم فرهادی؛ مریم سجودی؛ رامین قربانی؛ شاخوان عبدالله حسین
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1399، ، صفحه 1-19
چکیده
باوجود گذشت بیش از سه دهه از تحقیقات اولیه در مورد تابآوری، هنوز این مفهوم فاقد در فراگیر و عملیاتی در حوزههای مختلف علمی و ازجمله مدیریت سوانح است. بسیاری از تناقضهای موجود بر سر معنای تابآوری از تمایلات شناختی، روشهای متدولوژیک، تفاوتهای مفهومی بنیادی موجود و همچنین دیدگاههایی که بر تحقیق در سیستمهای اکولوژیکی، اجتماعی ...
بیشتر
باوجود گذشت بیش از سه دهه از تحقیقات اولیه در مورد تابآوری، هنوز این مفهوم فاقد در فراگیر و عملیاتی در حوزههای مختلف علمی و ازجمله مدیریت سوانح است. بسیاری از تناقضهای موجود بر سر معنای تابآوری از تمایلات شناختی، روشهای متدولوژیک، تفاوتهای مفهومی بنیادی موجود و همچنین دیدگاههایی که بر تحقیق در سیستمهای اکولوژیکی، اجتماعی یا ترکیبی از هر دو تمرکز میکنند ناشی میشود. شهر تابآور شهری است که ظرفیت تحمل و پذیرش خطر پیش از فروپاشی سیستم را دارد. سیستم این شهر پویا و تغییرپذیر است. در زمان وقوع خطر، تغییرات را جذب میکند و بازهم به حالت تعادل بازمیگردد، این شهر توانایی برگشت به عقب و پذیرش تهدید را دارد. در سالهای اخیر پژوهش در حوزه تابآوری شهری در ایران در مجلات علمیپژوهشی جغرافیایی رو به افزایش بوده است و جامعه دانشگاهی با ضرورت پژوهش در این حوزه آشنا شدهاند. ازاینرو این پژوهش با روش فراتحلیل (روشی سیستماتیک برای نیل به این اهداف با تحلیل آماری یافتههای کمی حاصل از مطالعات مربوط به یک مسئله پژوهشی است) و باهدف شناسایی و دستهبندی مقالات پژوهشی نوشتهشده در حوزه تابآوری شهری در مجلات علمیپژوهشی جغرافیایی نگارش شده است؛ بهطوریکه پس از جستوجو و شناسایی مقالاتی که طی سالهای اخیر مستقیماً به موضوع یادشده پرداختهاند، بافهم رویکردها و ماهیت آنها، به بررسی ساختار مقالات شامل روششناسی، شاخصها، نمونهگیری، روشهای جمعآوری و تحلیل دادهها و نتایج بهدستآمده پرداختیم تا جنبههای مثبت و منفی واکاوی کنیم. نتیجه پژوهشها حاکی از آن است که همه مقالات نوعی نظریه آزمایی بوده و منجر به نظریهسازی نشده است. هرچند که برخی از پژوهشها الگوها و پیشنهادهای بسیار خوب و تازهای را ارائه دادهاند، باتوجهبه ماهیت پژوهشها نمیتوان آنها را در رده پژوهشهای بنیادی و نظریهساز قرارداد.