حسین حاتمی نژاد؛ فاطمه سادات کهکی؛ فرشید صادقی
دوره 3، شماره 9 ، آذر 1401، ، صفحه 22-38
چکیده
سکونتگاههای غیررسمی یکی از چالشهای اجتماعی شهرها میباشد که توسعه پایدار شهری را به خطر انداخته است و به دلیل وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی ساکنان و ایمن نبودن کالبد و بستر شکلگیری آنها در مقابل ...
بیشتر
سکونتگاههای غیررسمی یکی از چالشهای اجتماعی شهرها میباشد که توسعه پایدار شهری را به خطر انداخته است و به دلیل وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی ساکنان و ایمن نبودن کالبد و بستر شکلگیری آنها در مقابل مخاطرات محیطی، جزء آسیبپذیرترین بخش شهرها محسوب میشوند. تابآوری در یک دهه اخیر به عنوان یک مسیر و راهبرد نوین برای توسعه شهری محسوب می شود به خصوص با توجه به اینکه امروزه خسارتهای فراوان مخاطرات طبیعی و انسانی به محیط و کالبد شهرها موجب شدهاست که مفهوم تا آوری برای کاهش آثار سوانح، به حوزهای مهم در عرصة مدیریت بحران تبدیل شود. هدف تحقیق حاضر تحلیل تابآوری کالبدی سکونتگاههای غیررسمی در برابر خاطرات محیطی (زلزله)، مطالعه موردی: پاکدشت (شهرک انقلاب) میباشد. نوع تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش توصیفی و تحلیلی میباشد. دادههای موردنیاز تحقیق از اسناد فرادست و روشهای میدانی و مرکز آمار ایران گردآوری شد و برای تجزیهوتحلیل دادههای تحقیق از نرمافزار Spss و Excel استفاده شد. یافتههای حاصل از پیمایش میدانی و اسنادی نشان داد که وضعیت شهرک انقلاب ازلحاظ دسترسی به معابر شهری در هنگام مواجهه با بحران ضعیف، دسترسی به کاربریهای عمده شهری ضعیف، ازلحاظ دانهبندی قطعات ریزدانه، ازلحاظ مساحت زیربنا 52 درصد زیر 50 متر و بیش از سهچهارم زیر 70 متر زیربنا دارند ازلحاظ قدمت مساکن 57 درصد بالای 20 سال و 35 درصد بالای 40 سال، ازلحاظ مصالح 92 درصد آجر و آهن، ازلحاظ کیفیت بنا، 9 درصد تخریبی، 76 درصد قابل نگهداری و 15 درصد نوساز هستند با توجه نتایج تحقیق، شهرک انقلاب ازنظر تابآوری کالبدی در هنگام مواجهه با مخاطره زلزله در سطح پایینی قرار دارد.