محمدرضا شهریاری؛ پریسا مشک سار
دوره 2، شماره 6 ، اسفند 1400، ، صفحه 1-11
چکیده
رشد فزایندهی ابعاد شهرنشینی در طی دهههای اخیر موجب شده است که علاوه بر گسترش مشکلات اکولوژی محیطی و اجتماعی، شهر و شهرسازی معاصر با مشکلات و معضلات تازهای مانند کمرنگ شدن هویت و حس تعلّق به مکان ...
بیشتر
رشد فزایندهی ابعاد شهرنشینی در طی دهههای اخیر موجب شده است که علاوه بر گسترش مشکلات اکولوژی محیطی و اجتماعی، شهر و شهرسازی معاصر با مشکلات و معضلات تازهای مانند کمرنگ شدن هویت و حس تعلّق به مکان مواجه شود. یکی از معانی مهم در ارتقای کیفیت محیطهای شهری و انسانی، حس تعلّق به مکان است. این حس که عامـل مهمی در شکلگیری پایههای ارتباطی استفادهکنندگان و محیط است، درنهایت منجر به ایجاد محیطهای باکیفیت نیز خواهد شد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی عناصر کالبدی حس تعلق به مکان در محلات شهری در شهرک شهید بهشتی واقع در منطقه ده شهر شیراز میباشد. روش تحقیق در این پژوهش از بعد هدف کاربردی و از بعد ماهیت خود توصیفی تحلیلی است. بدین منظور ابتدا شاخصهای مؤثر در سنجش عناصر کالبدی حس تعلق به مکان از منابع مختلف تهیهشده و سپس دادهها و اطلاعات موردنیاز بهصورت پیمایشی و ابزار پرسشنامه از محله جمعآوریشده است. جامعه آماری پژوهش افراد ساکن در شهرک شهید بهشتی شهر شیراز است که بر اساس فرمول کوکران تعداد 372 پرسشنامه بهعنوان حجم نمونه محاسبه شد. تحلیل پرسشنامهها با روشهای آزمون تیتک نمونهای، ضریب همبستگی پیرسون در نرمافزار spss انجام شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که در بخش مربوط به گویههای موردمطالعه در آزمون تی تک نمونهای شخصیت کالبدی منحصربهفرد با میزان 3/90 در بالاترین سطح از میانگین قرارگرفته و در بین متغیّرهای مستقل حس تعلّق به مکان و شاخصهای کالبدی آن همبستگی ضعیف بوده و همچنین رابطهی معنادار آماری وجود ندارد.