احمد حاتمی؛ سمیه پرویزی؛ بهاره اکبری منفرد
دوره 3، شماره 9 ، آذر 1401، ، صفحه 39-58
چکیده
تابآوری شهری به جایگاهی از شهر اشاره دارد که به دلیل مدیریت و برنامهریزی درست قدرت تحمل خود را در برابر بحرانهای طبیعی و انسانی افزایش داده و با کمترین میزان خسارت مالی و جانی میتواند بحرانی را ...
بیشتر
تابآوری شهری به جایگاهی از شهر اشاره دارد که به دلیل مدیریت و برنامهریزی درست قدرت تحمل خود را در برابر بحرانهای طبیعی و انسانی افزایش داده و با کمترین میزان خسارت مالی و جانی میتواند بحرانی را پشت سر گذاشته و در کوتاهترین زمان به حالت طبیعی خود بازگردد. اما متأسفانه در اکثر شهرهای ایران قسمتی از شهر که هسته اولیه شهر را تشکیل میدهد و هویت، اصالت و تاریخ شهر را یدک میکشد به دست فراموشی سپردهشدهاند و به دلیل ضعف کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی منتظر کوچکترین تلنگر طبیعی میباشند که شیرازه آنها را از هم جدا کند و تلفات جانی و مالی عظیمی را برای ساکنانشان بر جای گذارد. در همین راستا پژوهش حاضر ارزیابی و تحلیل ابعاد و شاخصهای تابآوری شهری در بافت فرسوده شهر بروجرد میباشد. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی و با استفاده از روشهای پرسشنامه صورت گرفته جامعه آماری آن تمامی ساکنان بافت فرسوده شهر بروجرد میباشد که در سرشماری سال 1395 جمعیتی بالغبر 37104 نفر بوده است. برای تخمین حجم نمونه از فرمول کوکران استفادهشده است، که مطابق این فرمول 384 نمونه برآورد شد. این پرسشنامهها بهصورت تصادفی ساده در سطح محدوده پخش گردید. بعد از استخراج اطلاعات موردنظر با استفاده از نرمافزارSPSS و نرمافزار معادلات ساختاریsmart pls تجزیهوتحلیل گردید. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بافت فرسوده شهر بروجرد در تمامی ابعاد تابآوری در وضعیت نامطلوبی است. مطابق آزمون فریدمن، بعد اجتماعی با 88/3، بعد اقتصادی با 57/2، بعد کالبدی با 33/2 و بعد نهادی با 57/1 به ترتیب در وضعیت بهتر تا بدتر میباشد. همچنین نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که برای تابآورسازی بافت فرسوده بروجرد به ترتیب بعد اجتماعی با 355/0 و بعد کالبدی با 300/0 و بعد اقتصادی با 291/0 و بعد نهادی با 277/0 اثرگذارند.