شهر گرایی به عنوان مرحلهی نهایی و کیفی زندگی شهری یا نتیجه ی شهرنشینی محسوب می شود. شهر گرایی به عنوان سبک جدیدی از زندگی اجتماعی توانسته آثار عمیقی بر رفتار شهروندان ایجاد نماید و این ...
بیشتر
شهر گرایی به عنوان مرحلهی نهایی و کیفی زندگی شهری یا نتیجه ی شهرنشینی محسوب می شود. شهر گرایی به عنوان سبک جدیدی از زندگی اجتماعی توانسته آثار عمیقی بر رفتار شهروندان ایجاد نماید و این موضوع به یکی از دغدغه های متخصصین شهری تبدیل‌شده است. پژوهش حاضر باهدف بررسی عوامل موثّر بر میزان شهر گرایی شهروندان سبزوار بر آن است تا دریابد که ساکنان بافت مرکزی، جدید و حاشیه شهر سبزوار تا چه میزان پذیرای فرهنگ شهر گرایی شده‌اند؟ و شهر گرایی چه تأثیری بر نگرش آن‌ها گذاشته است؟ این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی گردآوری‌شده و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون Ttestتک نمونه، اسپیرمن، تحلیل واریانس و فریدمن و برای سنجش میزان شهر گرایی در سه بافت موردمطالعه از مدل VIKOR استفاده‌شده است. حجم نمونه برای سه بافت 382 نمونه انتخاب‌شده است. مقدار آلفا برای کل شاخص ها برابر با 0/78 به‌دست‌آمده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که از 6 شاخص موردبررسی در محدودهی موردمطالعه، شاخص های هویت شهروندی، فردگرایی، بی‌تفاوتی، تعاملات و عقلانیت رابطه معناداری با میزان شهر گرایی شهروندان شهر سبزوار دارند امّا شاخص ازخودبیگانگی رابطه معناداری با شهر گرایی ندارد و نتایج مدل ویکور نشان می دهد که میزان شهر گرایی در بافت جدید بیشتر است و در مراتب بعدی بافت مرکزی و بافت حاشیه قرار می گیرند. همچنین آزمون فریدمن نشان می دهد که شاخص های ازخودبیگانگی، بی تفاوتی، فردگرایی و تعاملات به ترتیب بیشترین تأثیر را در میزان شهرگرایی سه بافت موردمطالعه شهر سبزوار را دارا میباشند. بنابراین یافته های تحقیق نشان می دهد که شهر سبزوار به لحاظ درجه شهرگرایی در وضعیت مطلوب و مناسبی قرار ندارد.
